آیا نمی‌توان درباره‌ی ذات خداوند فکر کرد؟ حد و حدود آن چیست؟

پرسش
مقصود این روایات چیست؟
آیا نمی‌توان درباره‌ی ذات خداوند فکر کرد؟ حد و حدود آن چیست؟
معرفت‌الله که بر آن تاکید شده چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟
«وَ لَا تَتَكَلَّمُوا فِي ذَاتِ اللَّه»؛ «در ذات خدا سخن نگوييد»

و يا

«إِذَا انْتَهَی الْكَلَامُ إِلَی اللَّهِ فَأَمْسِكُوا»؛ «آن‌گاه كه سخن به خدا منتهی شد، دست نگه داريد و ديگر سخن نگوييد.»

پاسخ
اگر فکر کردی نتیجه را باور نمی‌کنی!
معرفت‌الله یعنی خدا غیر از آن است که عارف شدی! همین.
اشاره به عدم درک دارد.