❓پرسش
«با کلمه «آه» مسافت آسمان و زمین در یک لحظه پیموده می‌شود.»
«محمد تقی جعفری»
لطف بفرمایید نظرتان را درباره این جمله بفرمایید.
💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠
✅پاسخ
(بر فرض صحت نسبت، سخن جناب علامه)
غرض این است که انسان حکایت از اتصال دارد.
انسان، اول متصل می‌شود و بعدا آه می‌کشد.
آه، در کم کردن درد و رنج معجزه می‌کند،
سوپاپ اطمینان سکته است
لذا وقتی آه کشیده می‌شود انسان در آغوش خدای متعال قرار گرفته است.
کسی دلسوزتر از خدا نخواهد شد.
آه از منظر مواجه‌شدن با کسری‌های انسان حکایت از طلب دارد؛
هر چه را بشر بتواند «آه نداشتنش» را بکشد به‌چنگ خواهد آورد.
هستی در درک این طلب از شعور دقیقی برخوردار است.
فاصله‌ی انسان با آن‌چه آهِ آن را می‌کشد از بین خواهد رفت و فیض، شروع به فرود آمدن خواهد کرد.
