❓پرسش
چرا خدای سبحان نحوه‌ای شناخت فطری از عوالم بعد به انسان نداده که ترس از مرگ را کمتر کند؟ شناخت ما از عوالم بعد فقط وحیانی است؟
شناخت فطری نسبت به حیات بعد از مرگ، طلب عموم انسان‌ها را برای زندگی بعد از این دنیا بیشتر نمی‌کرد؟
میل به جاودانگی همین طلبی است که در سوال اشاره شد؟
💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠
✅پاسخ
در فطرت انسان همه‌ی سوالات پاسخ داده شده و شناخت نسبت به اموری که نیازمند است به‌طور مبسوط وجود دارد و لذا شناخت فطری انسان نسبت به عوالم بعد از مرگ، به این است که انسان فطرتا می‌داند که باید همه‌ی آرزوهای او برآورده شود، باید با عدالت و انصاف با او برخورد شود، باید ذره‌ای از زحمات او نادیده گرفته نشود، و باید در زندگی پس از مرگ دیده شود.
این‌ها همه ترس از مرگ را از انسان بر‌می‌دارد بنابراین این‌طور نیست که شناخت انسان از عوالم پس از مرگ صرفا وحیانی باشد بلکه شناخت فطری، قوی‌تر از وحی است.
میل به جاودانگی انسان، منجر به این خواهد شد که انسان نسبت به عالم پس از مرگ احساس آسایش و راحتی بکند و لذا آن‌چه که انسان برای بهره‌وری از عوالم پس از مرگ نیاز دارد در فطرت او به ودیعت نهاده شده است.
