در جایی فلسفه‌ی خواندن نماز تمام را در مکه و مدینه و کوفه و کربلا، این چنین بیان کرده‌اند:
« آن‌چه در روایات در این رابطه بیان شده است، آن است که چون این چهار مکان دارای عظمت و شرف هستند و نشانه‌های توحید و نبوت و زمامداری و ولایت و امامت و شهادت در این اماکن یعنی مسجد‌الحرام و مسجد‌النبی و مسجد کوفه و حرم امام حسین علیه‌السلام هویدا است، نماز در این چهار مکان به سبب شرافت و عظمت این مکان‌ها دارای ثواب بیشتری است و مسافر وقتی وارد این مکان‌ها می‌شود می‌تواند نمازش را تمام بخواند تا در برابر تعداد رکعات بیشتری که می‌خواند پاداش بیشتری کسب کند.
امام جواد علیه‌السلام در جواب نامه‌ی علی‌بن‌مهزیار در مورد اتمام نماز در حرمین فرمود:
«تو نسبت به فضیلت نماز در حرمین نسبت به غیر آن آگاهی داری، من دوست دارم زمانی که وارد بر آن دو مکان می‌شوی نماز را تمام بخوانی(و ثواب بیشتری دریافت کنی)».
«التهذیب ج5 ص428»
امام کاظم علیه‌السلام نیز فرمود:
« اگر در مسجد‌الحرام نمازت را شکسته بخوانی، تکلیفت را انجام داده‌ای اما اگر کامل بخوانی این خیر است و زیادی خیر هم خیر است و پاداش دارد.»
«وسائل‌الشیعه ج8 ص527»
و خطاب به زیاد قندی فرمود:
«آن‌چه برای خودم دوست دارم برای تو هم دوست دارم و آن‌چه برای خودم مکروه دارم برای تو هم مکروه دارم، نماز را در حرمین و کوفه و حرم حسین تمام بخوان (که پاداش فراوان دارد) ».
«التهذیب ج5 ص430»
نظر شما چیست؟
پاسخ:
سرّ این کلام، انحصاری نشدن این اماکن است که خانه‌ی امن همه‌ی خلایق است.
اگر همه از خود دانستند و حتی متولی نداشت بلکه خادم داشت، امنیّت کامل است و آن‌جا خانه‌ی همگان است.
