❓پرسش
«از 150 دانشجوی ریاضی شریف فقط… در ایران مانده است»
استاد آیا این مسئله را می‌شود طور دیگری تعبیر کرد؟
مثلا این‌گونه بگوییم:
مسلمانان بر حسب سنت «ارسال رسل»، افرادی را برای ارتقاء سطح دانش هم نوعانشان به نقاط دور‌دست می‌فرستادند.
تشکیلاتی همچون «سپاه دانش» و «نهضت‌های سوادآموزی و قرآن آموزی» و «مبلغان حوزه» را می‌توان شبیه به این موضوع دانست.
حال
«نبوغ فکری» برخی جوانان ایرانی که دانش‌شان فعلا در ایران «کاربردی نبوده و یا در اولویت نبوده» به‌علاوه اندکی «قدرنشناسی» از یک سو و همچنین ضرورت حضور مغز متفکر ایرانیان در کشور‌هایی که به رغم سرعت رشد تکنولوژی‌شان، از نظر دانش فقیر محسوب می‌شوند از طرف دیگر، باعث مهاجرت عزیزانمان شده است.
نتیجه:
سپاه دانش مسلمانان (شیعیان) جهانی شده است.
سپاه دانش، ظرفیتی برای تبلیغ اسلام.
سپاه دانش، نهادینه و هدایت شده کار کنند.
و هزاران نگاه دیگر، از این دست.
البته از سوء استفاده سیاسی و استثمار دانشمندانمان توسط کشور‌های میزبان نیز نمی‌توانیم صرف نظر کنیم.
💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠
✅پاسخ
نکته‌ی بسیار مهم این است که این مرزها را به حضرت عباس قسم، خدا دستور نداده بکشید.
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
❓پرسش
در مورد مهاجرت نخبه‌ها چگونه فکر کنیم؟
💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠
✅پاسخ
مطابق با سخن خداوند است.
«لئن شکرتم لازیدنکم»
آن‌ها به لحاظ دادن امکانات نسبی به مهاجران نخبه، عملا شاکر نعمتند لذا خدای‌تعالی روزی ایشان را زیاد مقرر فرموده است.
و البته خدای متعال به همین دلیل اگر نظام اسلامی بیش از آن‌ها شاکر شود قضیه را عکس خواهد کرد.
خداوند با قومی نسکافه نخورده!
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
❓پرسش
آیا این قاعده و سنت الهی بر همه‌ی شئون و ملزومات زندگی ما مثل امنیت و زعامت و سایر امکانات تعمیم دارد؟
💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠
✅پاسخ
بله.
انسان نمی‌تواند سر از سجده‌ی شکر بردارد.
لکن اظهار عجز از شکر، شکرِ کافیست.
ذکر کلیدی شکر:
«الحمدلله مِن کلِّ نعمتٍ»
