❓پرسش
اگر نامهی امام پخش میشد نه دنیا برای موسوی میماند و نه آخرت
مدتی بعد از تایید قطعنامه از سوی امام میر حسین موسوی خودش را پنهان کرده و از انجام وظایف سرباز میزند. امام میخواستند استعفای او را قبول کنند. حتی در جلسهای با حضور افراد شاخص کشور از جمله آقای موسوی اردبیلی و هاشمی و… این تصمیم گرفته میشود. در آن زمان رئیس جمهور (مقام معظم رهبری) دیرتر به جلسه رسیدند. امام به محض ورود ایشان میگویند: ما برای تعیین نخست وزیر بعدی در حال مذاکره هستیم؛ نظر شما چیست؟ مقام معظم رهبری میفرمایند: شما نباید استعفایش را بپذیرید چرا که وی با استعفاء میخواهد وجههای برای خود پیدا کند و بگوید من طرفدار جنگ بودم و خود را تبدیل به قهرمان ملی کند؛ باید به او فرمان دهید که به مسئولیت خود بازگردد. امام راحل با دست به سمت سید علی خامنهای اشاره میفرمایند: این درست است. اسدالله بادامچیان نیز در این مورد میگوید: موسوی بعد از استعفا به مدت سه روز در خانهای پنهان شده بود. مرحوم سید احمد آقا هر روز تماس میگرفت و میپرسید موسوی کجاست؟ تا اینکه روز سوم صبح سید احمد آقا زنگ زد و گفت موسوی را پیدا کنید و بگویید بیاید خدمت امام چون امام نامهای نوشته و گفتهاند: اگر تا ظهر موسوی نیامد بدهیم به اخبار بخواند. اگر این نامه پخش شود نه دنیا برای موسوی میماند و نه آخرت؛ خیلی نامهی تندی بود. ما هم به همه گفتیم. تا اینکه موسوی ساعت 11 صبح آمد و امام هم نامه را تغییر داد. امام هم بعدا به موسوی گفت: اگر خدمات شما نبود شما را بهعنوان ضد انقلاب معرفی میکردم.
«کتاب راز قطعنامه صفحه 167»
💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠
✅پاسخ
چقدر خوب است که ملت رهبران خود را راستی آزمایی کنند ولی بعد از آن تابع باشند تا چرخ همه چیز ملت سرعت بگیرد و این همه اتلاف انرژی نشود.
به امید آن روز.
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
❓پرسش
نامه تاریخی امام (ره) در پاسخ به استعفای میر حسین موسوی در بحبوحه جنگ تحمیلی: در زمانیکه مردم حزب الله، برای یاری اسلام فرزندان خود را به قربانگاه میبرند چه وقت گله و استعفاست؟
مردم ما اینگونه مسائل در طول انقلاب زیاد دیدهاند، این حرکات هیچ تاثیری در خطوط اصیل و اساسی انقلاب اسلامی ایران نخواهد داشت. ان شاءالله عندالملاقات مسائلی است که گوشزد مینمایم. والسلام
💠💠💠💠💠💠💠💠💠💠
✅پاسخ
اگر خدایی نگاه شود اوضاع ما از منظر حساسیت جهانی به گمان بنده بسیار حساستر از اوایل انقلاب بلکه جنگ است.
بنده نیز به تأسی از امام راحل عرض میکنم پرداختن به آنچه موجب افزوده شدن آتش اختلاف در صفوف ملت شود اگر حرام فقهی نباشد حرمت سلوکی و سیاسی دارد.
ما حتی یک نفر را هم مجاز به دور کردن نیستیم.
بنده متحیرم که ما پیرو چی و کی هستیم؟!