یاد دوست

یاد دوست

به یاد دوست هر آن کس فتاد یاری شد

اگر چه چشمه ی خشکیده بود جاری شد

اگر به جانب دریا شود به جوش و خروش

به قدر خویش در این قصه کردگاری شد